I Rozdział

Mam nadzieje, że spodoba się wam pierwszy rozdział. Dziękuje za komentarze w poprzednim poście. Naprawdę zmotywowałyście mnie do pisania, dziękuję. Ten rozdział miałam wstawić dopiero w czwartek, lecz uznałam, że zrobię wam taką małą niespodziankę. Życzę wciągającego czytania :)

******

Na Long Acre powoli słońce chyliło się ku zachodowi. Z drzew zaczęły spadać kolorowe liście, oznaczało to nadejście jesieni.

***

W jednym z domów mieszkała Alex Montrose. Budynek, w którym mieszkała był jednorodzinny, parterowy. Za domem znajdował się basen. Na rogu budynku postawiony był stolik  z krzesłami. Na około basenu posadzono różnorodne kwiaty.

***

Z domu słychać było głośną muzykę. Impreza urodzinowa toczyła się wesoło i sympatycznie. Na przyjęcie dziewczyny zostały zaproszone jej trzy najlepsze przyjaciółki Anne, Adrienne, i Angelina. Alex podeszła do radia, po czym go przyciszyła, aby mogły w spokoju porozmawiać.

***

W końcu przyszedł czas na oczekiwany przez nią moment. Podeszła do pierwszego prezentu, od Adrienne, dostała piękny wisiorek z zegarkiem. Następna była Angelina. Otrzymała od niej piękny zestaw kosmetyków. Od ostatniej przyjaciółki przyjęła dużą fotografie, na której uwiecznione zostały wszystkie cztery dziewczyny. Po przytuleniu wszystkich przyjaciółek, usłyszała dzwonek do drzwi. Z zaciekawieniem wyszła na zewnątrz. Listonosz dał jej list po czym kazał jej się podpisać. Alex zamknęła za nim drzwi. Po chwili otworzyła list i zaczęła czytać.

Kochanie!!

Życzymy Ci wszystkiego najlepszego z okazji dwudziestych czwartych urodzin. Jeszcze raz chcieliśmy Cię przeprosić za nieobecność na przyjęciu, lecz nie mogliśmy wyrwać się z pracy. Wiesz jak jest za granicą. Wrócimy kiedy uznamy, że mamy na tyle pieniędzy, aby starczyło Ci na kupno domu. Nie myśl, że nie mamy dla Ciebie prezentu. Czeka w garażu. Wiemy, że drogi! Zbieraliśmy na niego dość długo, lecz uznaliśmy, że przyda ci się w życiu.

                                            Mama i tata.

Uśmiechnięta zawołała przyjaciółki. Po chwili były już w garażu i oglądały używany kabriolet.

  - Na co czekasz? Siadaj! – Rozradowana Anne popchnęła ją lekko w stronę auta.

Podekscytowana wzięła prawo jazdy. Wsiadła do samochodu. Przekręciła kluczyk w stacyjce. Po chwili słychać było ciche drżenie silnika.

  - Która chce się ze mną przejechać?

  - Jedźcie, ja z Angeliną będziemy na was czekać.

Anne wsiadła do auta po czym odjechały na cichą i mało ruchliwą drogę. Puściły sobie muzykę na fula. Następnie uznając, że im za gorąco nacisnęły odpowiedni przycisk. Po chwili nie było śladu dachu samochodu. Śpiewały wraz z piosenkarką, a wiatr rozwiewał im włosy. Zaparkowały samochód, wchodząc do sklepu z ubraniami. Zaparkowały auto jak najbliżej wejścia, po czym wyszły z pojazdu. Alex zamykając auto przypomniała sobie, że jej kuzynka ma za niedługo wesele i wypadałoby  kupić nową sukienkę.

***

Chodziły już godzinę po sklepie. Zaraz mieli zamykać, one dalej nic nie znalazły. Szły już z powrotem, gdy na wystawie zobaczyła piękną czerwoną sukienkę. Nie czekając na przyjaciółkę, weszła do sklepu. Poszła do przymierzalni z suknią w ręku. Po przymierzeniu pisnęła z zachwytu. Przebrała się, po czym wyszła z przebieralni. Dała sprzedawczyni sukienkę. Wyjęła swoje pierwsze zarobione oszczędności. Spełniała się w roli dekoratorki wnętrz. Pracowała tam tylko miesiąc. Była początkującą, lecz wierzyła, że osiągnie wyższe stanowisko. Zamyślona nie zauważyła, że sprzedawczyni już dawno wręczyła jej do ręki sukienkę.

  - Chodź, idziemy zaraz zamykają sklep.

Poszła za Anne. Wsiadły do samochodu, po czym próbowały wyjechać, lecz przeszkodził im pewien kierowca, który nie patrząc na drogę wyjechał zderzając się z Alex. Zezłoszczona podeszła do okna prowadzącego.

  - Czy pan oszalał?! Niech pan patrzy na drogę, zniszczył mi pan nowe auto.

Wściekła patrzyła na niego, a chłopak nic sobie nie robiąc uśmiechnął się do niej.

  - Proszę się nie martwić, zapłacę za szkody.

  - Ja myślę. – Z samochodu wysiadła zszokowana Anne. Popatrzyła na nich lekko poszturchując Alex. Ta sobie nic nie robiąc dalej zaczęła wrzeszczeć na faceta.

  - Proszę to jest mój numer jak się pani uspokoi to wtedy na spokojnie porozmawiamy. Oddam pani pieniądze za ten drobny wypadek.

  - Nie, chce zobaczyć pieniądze teraz!! Myśli pan, że jestem taka głupia?

  - Nie myślę tak. Proszę sobie zatrzymać moje dokumenty. Jutro wyjaśnimy sprawę. Zadzwonisz do mnie po czym ja dam Ci pieniądze, a ty oddasz moje dokumenty pasuje?

  - Nie przeszliśmy na ty. Nie ufam panu, ale dobrze. Mam nadzieje, że nie zgłosi pan zaginięcie         dokumentów i mnie pan nie wrobi, bo wtedy pan pożałuje.  - Wściekła odwróciła się - napięcie, po czym wsiadła do samochodu.

***

Dojechały w ciszy i spokoju do domu Alex. Zmęczona zobaczyła czekające na nią przyjaciółki.

  - My już pójdziemy, przemyśl to co się dzisiaj stało. Nie przejmuj się tym, odda ci pieniądze.

Zdziwione Adrienne i Angelina popatrzyły na Alex i Anne.

  - Zaraz wam wyjaśnię. Idź odpocząć to był ciężki dzień.

  - Macie racje. Przepraszam, że ten dzień tak się skończył.

  - To nie Twoja wina. Ten facet, który zniszczył Ci samochód jest aktorem dlatego cię tak szturchałam.

  - Niech sobie będzie kim chce.

Przytuliły się na pożegnanie  po czym każda poszła w swoją stronę.

Alex weszła do domu. Po czym  wskoczyła pod zimny prysznic.

***

Po kąpieli weszła do sypialni. Położyła się na łóżku. Długo nie mogła zasnąć. Ciągle miała obrazy dzisiejszego dnia.  Mogła zadzwonić na policje do tej pory nie wiedziała czemu tego nie zrobiła. Po dłuższym czasie zmorzył ją długi i wyczekiwany sen.